Woord: asem
asem , aosem , zelfstandig naamwoord
, rust , (tot rust komen) op aosem koëme (zie' komen') VB: Goddaank, 't wérk ês vêrdig, noé kên ich 'ns éffe op aosem koëme.; gèinen aosem op get gëve reageren (ergens niet op reageren) gèinen aosem op get gëve (zie 'geven') VB: 'r Wäor mer toezjoer aon 't sjtichele meh ich wäor waol zoe sjlöm vuur dao gèinen aosem op te gëve. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
asem , aosem , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, adem Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |