Woord: beste
|
beste , beste
, (ten beste). Tot een geschenk, eene verëering of onthaal. Zoo zegt men: Hij gaf eene ton bier ten beste, dat is: hij verëerde eene ton bier. Er Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
|
beste , bes
, bessen , (Zuidwest-Drenthe) = lief kind Ie bint moe zien bessien (Ruw) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
beste , beste , biste
, w.c., toilet. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
beste , beste , baeste , zelfstandig naamwoord
, et 1. bestwil, nut, zie ook best, bet. 2 2. uiterste inspanning 3. het best denkbare, wat het beste geacht moet worden Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
beste , bêste
, allerbeste , (je bent de allerbeste) de bis de bêste van èine; beste bêste VB: 't zién bêste lûi, dao neet van. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
beste , [beste ] , bèste , (onzijdig)
, beste , ’t Bèste: tot ziens! afscheidswens. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
beste , [beste ] , bèste , (mannelijk)
, beste , Det kan de bèste gebuuere, mer de stómste ’t ieës(t)! Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
beste , beeste , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, (Nederweerts, Ospels) beste Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |