Woord: bezwaai
|
bezwaai , bezwaaj , zelfstandig naamwoord
, ’n onhandelbaar iets. ‘t Is ’n hil bezwaaj zònne gròòten-hònd in zò’n klèèn kaomerke. Het is erg onhandelbaar zo’n grote hond in zo’n klein kamertje. Bron: Naaijkens, J. (1992), Dè’s Biks – Verklarende Dialectwoordenlijst, Hilvarenbeek |
|
bezwaai , bezwaoi
, eerbetoon. de néije pestóór wier mè gróót bezwaoi ingehòld, de nieuwe pastoor werd met gróót eerbetoon ingehaald. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
bezwaai , bezwaoj
, gevaarte, omhaal , Wa moet'te toch meej dé bezwaoj hier in de schuur, ge kun'ter nog nie mér néffe. Wat moet je toch met dat gevaarte hier in de schuur, je kan er nog niet meer langs. Zóveul bezwaoj is nie nóddeg, duu mér gewóón dan duu'de al gék zat, ópnaajer. Zoveel omhaal is niet nodig, doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg, opschepper. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
bezwaai , [drukte, gedoe] , dè ’s un hiëël bezwaai , dè’s un hiëël bezwiet
, dat is een heel gedoe Bron: Gast, C. de (2011), ’t Boekske van de Aolburgse taol, Wijk en Aalburg: Stichting behoud Aalburgs dialect. |
|
bezwaai , bezwaai , bezwèèj , zelfstandig naamwoord
, moeite (Tilburg en Midden-Brabant); bezwèèj; moeite (Den Bosch en Meierij; Eindhoven en Kempenland); bezwèèj; omvangrijk geval (Helmond en Peelland) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
|
bezwaai , bezweî-j , bezwêj , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, eerste vorm Weerts (stadweerts), Buitenijen (kerkdorpen rondom stadskern); tweede vorm Nederweerts, Ospels; drukte, bezwaarlijke Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
bezwaai , bezwaai , zelfstandig naamwoord
, gevaarte; Wèn bezwaaj, zónne kènderwaogen in hèùs!; WBD III.1.4:382 'bezwaai' = drukte; 392 'bezwaai' = kouwe drukte; WNT BEZWAAI - beweging, ook (noodelooze) drukte, poeha; Reelick, Bosch' woordenboek (1993 & 2002): bezwaai - karwei; moeite; C. Verhoeven, Herinneringen aan mijn moedertaal (1978): BEZWAAI (Bezwèèj), v. gevaarte, omvangrijk karwei; 'n hil bezwèèj; mijn spelling is enigszins willekeurig; van Fr. 'besoin'? WNT heeft 'gezwaai': zwaaien met de ermen, omslag, omhaal, drukte .A.P. de Bont, Dialect v. Kempenland (1958): zelfst. nw. o. 'bezwei, bezwaai' 1) beweging, (nodeloze) drukte; 2) iets dat groot en enigszins onhandelbaar van vorm is .Jan Naaijkens, Dès Biks (1992): bezwaaj - onhandelbaar iets Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |