Woord: dich
dich , dich , tich
, jij, jou. Dae van diche: de jouwe. Dae dich krich en bäök veur ein anger, is ’n bäökbees: die jou wil ruilen voor een ander, is een stommeling.; tich je of jij Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
dich , dich , voornaamwoord
, jij Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |