Woord: gekloot
|
gekloot , gekloët , o
, gedoe ’n Hél gekloët ’n Heel gedoe. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
gekloot , geklót
, gecastreerd, bedrogen , Héij is nèt zó gelètterd, és nen os geklót. Hij is net zo geletterd, als een os gecastreerd. Hij is weinig ontwikkeld. És ge iet héd gekocht én ze verkóópen ‘t, óngevraogd dur ôn 'n ander, vuul'dew aojge geklót. Als je iets hebt gekocht en ze verkopen het, ongevraagd door aan een ander, dan voel je, je bedrogen. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
gekloot , gekloeët
, gehannes, geklungel Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
gekloot , gekloeëtj , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, bedonderd Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
gekloot , gekloeët , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, gestuntel Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
gekloot , geklôot , zelfstandig naamwoord
, gedonder; Frans Verbunt – geklungel, gesukkel; WBD III.1.4:368 'gekloot' = slordig werk; ook 'klootwerk'; Cees Robben - Daor hèddet naaw meej oew geklôot; Stadsnieuws - Wèn geklôot is dè tòch ammòl daor in de polletiek; dèsse es wè doen èn nie zoveul maawe! (28020); A.P. de Bont – geklö.t, zelfstandig naamwoord o. 'gekleut' - gekloot, getalm, geteut; Cornelissen & Vervliet - Idioticon van het Antwerpsch - 1899 - GEKLOOT zelfstandig naamwoord o. - het klooten Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |