Woord: genade
|
genade , genaode , (vrouwelijk)
, genade. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
genade , genoa , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, genade. Zik duur de genoa hen etn, van het geschonkene onbehoorlijk veel eten Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
genade , genaaj , v
, genade. [Lan] Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
genade , genaai
, in de uitdrukking ergens genaai bij hebbe : ergens baat bij hebben (bijv. medicijnen, een therapie, een warm bad) (LPW: IJss) Genaai betekent letterlijk ‘genade’. Voor de intervocalische j uit d zie hoofdstuk 2, punt B.6. Bron: Scholtmeijer, H. (1993), Zuidutrechts Woordenboek – Dialecten en volksleven in Kromme-Rijnstreek en Lopikerwaard, Utrecht |
|
genade , genaode , genade
, Ook genade (Zuidoost-Drenthe, Zuidwest-Drenthe, zuid) = genade, goedgunstige gezindheidDoou de rovers heur alles aofhaolen wolden, smeekden de rieke stinkers um genaode (Eex), Dai man ken gain genaode, dai is keihaard (Vtm), As de ene jonge de ander met vrösseln under kreeg, dan mus de verlezer ‘genaode’ ropen, eerder kwam e niet lös (Bei), ook Genaode vader, brood en stoete! (Hgv) of Genaode, veur mij en mien hondtie, aans kniep ik oe in het kontie (Hol) of Genaode mien Teisien (Mep), ...Matteisien (Zwe), vandaar ook Genaode bekennen (Nor), Aj van de genaode ofhangt is het niet best (Dwi), Ie mut ook wel ies genaode veur recht laoten gelden (Bro), Dat is gien verdienste, maor genaode (Coe), Grote genade, wat hest noe weer umhands (Bov), Goeie genaode, wat zuw nou beleven (Nije) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
genade , genaode
, genade Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
genade , genaode , zelfstandig naamwoord
, de; genade Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
genade , genaoj
, o in de uitdrukking: “oep âândermââns genaoj lêêve”, “op andermans zak leven”. Bron: Luysterburg, J. e.a. (2007), Dialecten in het Zuidkwartier. Hoogerheide, Ossendrecht, Putte, Woensdrecht, Heemkundekring Het Zuidkwartier. |
|
genade , genaode , (zelfstandig naamwoord)
, genade. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
genade , genaoje , (vrouwelijk)
, genade , Jözzes, godgenaoje, waat ei gedoons: grote genade, wat een gedoe. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
genade , genaoj , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, genade Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
genade , genaoj , zelfstandig naamwoord
, voldoening, (B) genade, aangenaam; - …er zo veul genaoi van heb gehad as naauw… (Naarus; ps. v. Bernard de Pont; in: Groot Tilburg 1941; CuBra); - Niks as plezier en genaoi hek lèvenslaank van die bisjes gehad. (Naarus; ps. v. Bernard de Pont; in: Groot Tilburg 1941; CuBra); Cees Robben – Slaoget toch goed gaoi dan hedder genaoi van.. (19650115); Mandos - Brabantse spreekwoorden (2003) - der genaoj van hèbbe ('66) - er genade van hebben, plezier aan beleven; A.A. Weijnen; Onderzoek dialectgrenzen in Noord-Brabant (1937) - genaoj (krt.39); A.P. de Bont – gano.i zelfstandig naamwoord vr. 'genooi' - genade, hulp, bijstand, verlichting van pijn; Cornelissen & Vervliet - Idioticon van het Antwerpsch - 1899 - GENADE, GENAAI zelfstandig naamwoord v. -als tusschenwerpsel, voorafgegaan van: God, Deezes, Meere, enz. Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |