Woord: gevroor
|
gevroor , gevreur , onzijdig
, vorst. Dao zit gevreur in de lóch: er is vorst op komst. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
gevroor , gevreur
, vorst, het vriezen; ’t gevreur zit nòch in de grónt “de vorst zit nog in de grond”. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
|
gevroor , gevruur , zelfstandig naamwoord onzijdig
, - , - , vriesweer , In de Zw: 't Gèit 't gevruur ién: het gaat vriezen.: Nèi, nèi, 't Wèr gèit neet aof, 't gèit 't gevruur ién. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
gevroor , gevruër
, vorst Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
gevroor , gevreur , gevruuër , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, eerste vorm Buitenijen (kerkdorpen rondom stadskern), Nederweerts, Ospels; tweede vorm Weerts (stadweerts); vorst, vriezen, ‘t Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |