Woord: giftig
giftig , [venijnig, begiftigd] , giftig , (bijvoeglijk naamwoord)
, 1) boos, venijnig. 2) begiftigd. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
giftig , giftig
, Giftig as eine knien, kwaad als een konijn. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
giftig , gifteg , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, venijnig. Nen giftegn oard, een gemeen karakter Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
giftig , giftich
, giftigger, giftichste , boos. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
giftig , giftig
, kwoad. Bron: Kuipers, Cor e.a. (1989), È maes inne taes. Plat Hôrster, Horst. |
giftig , giftig , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, 1. vergiftig De mieste padstoelen bint giftig (Sle), De piesappel van de eerpels is giftig (Pes), De adder is de eeinigste slang bij oous die giftig is (Eex), zie ook vergiftig 2. venijnig, fel boos Ik leuit hum wat te lang staon en toen weur het mannegie giftig (Gas), Ik was wal zo giftig op die röthond, altied in oeze tuun te schieten! (Hoh) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
giftig , giftig , bijvoeglijk naamwoord
, 1. nijdig en fel, venijnig 2. vergiftig Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
giftig , giftig , bijvoeglijk naamwoord
, boos , giftig Zw: Zoe giftig wie 'nne knién, wie 'nne kriékel; driftig giftig Zw: Zoe giftig wie 'nne knién, wie 'nne kriékel; fel (vuur) giftig VB: Dat gaas brênt giftig; kwaad giftig VB: Zek mer neet te vëul tiënge dè, daan mak 'r zich weer giftig.; zoe giftig wie 'nne knién spinnijdig zoe giftig wie 'nne knién Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
giftig , giftig , bijvoeglijk naamwoord
, giftige , 1. giftig 2. kwaad: giftig wie eine kniên – pisnijdig Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
giftig , gift , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, vergif Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
giftig , giftig , bijvoeglijk naamwoord
, giftig, boos Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
giftig , giftig
, woedend Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. |