Woord: grauwelen
|
grauwelen , gràwln , werkwoord, zwak
, grouwen Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
grauwelen , grauele
, grauelde, haet gegrauelt , snauwen, knorren. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
grauwelen , [mopperen] , grawwele
, grawweltj, grawweldje, gegrawweldj , knorren, mopperen , Hae grawweltj zich get bie-ein: hij is een echte mopperaar. Hae haet altied get te grawwele. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
grauwelen , grauwele , werkwoord
, grauweltj, grauweldje, gegrauweldj , mopperen (vergelijk het Engelse to growl, en de Nederlandse uitdrukking ‘grauwen en snauwen’) ook knotere zie ook snotere Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
grauwelen , grawwele , groûwele , werkwoord
, eerste vorm Nederweerts, Ospels; tweede vorm Weerts (stadweerts), Buitenijen (kerkdorpen rondom stadskern); mopperen, zeuren Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |