Woord: halsje
halsje , halsje , (halsie) , (zelfstandig naamwoord onzijdig)
, Een vrouwenkledingstuk. Halsdoek. || Doen ʼen halsie om. Dertien paar poveretten, tien halsjes, twee neusdoeken, Hs. invent. (Jisp, a° 1730), prov. archief. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
halsje , halsie , zelfstandig naamwoord ’t
, Soort befje onder de jurk (verouderd). Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
halsje , hälsie
, halsje. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
halsje , hêlske
, hêlskes , (verkleinwoord) kind, lief Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |