Woord: hoogsel
|
hoogsel , hoogsel
, het verhoogd deel van een’ bijënkorf. Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
|
hoogsel , heuchsel , hööchsel, lödder , onzijdig
, heuchsele , heuchselke , wagenladder (om laadruimte hoger te maken).; hööchsel zie heuchsel. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
hoogsel , huugsel , zelfstandig naamwoord onzijdig
, huugsele , - , opzetstuk , (opzetstuk van een kar) huugsel VB: Es te 't huugsel oppe ker zits kêns te vëul mie laoje. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
hoogsel , [plank ] , huuegsel , (onzijdig)
, plank als zijkantverhoging voor kar of hooiwagen, bij hooiwagens of in de bietenoogst , Zètj de huuegsels mer oppe ker, wae gaon’t hui bènnehoeale. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
hoogsel , huëgsel
, een aantal planken die horizontaal werden aangebracht boven op de bestaande zijplanken van een paardenkar, om het laadvermogen van de kar te verhogen zie ook hoest Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
hoogsel , huuëgsel , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, huuëgsels , zijschot, afneembaar Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
hoogsel , huuëgsel , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, opgeld Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |