Woord: hulst
|
hulst , hòls , (vrouwelijk)
, hulst. Bron: Gallée, J.H. (1895), Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect, aanhangsel Twents |
|
hulst , hülste , (vrouwelijk)
, hulst, ilex aquifolium. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
hulst , huls , hulst , de
, (Zuidoost-Drents zandgebied, Kop van Drenthe, Zuidwest-Drenthe). Ook hulst (Noord-Drenthe, Zuid-Drenthe) de = hulst Hulst blif in de winter gruin (Bov), Wai hebben leifst hulst met rooie krallegies (Row), Met ’n bos hulst veegt ze de schörstien (Klv) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
hulst , hulst , huls, hulse , zelfstandig naamwoord
, de; hulst, hulsttakjes Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
hulst , höls , zelfstandig naamwoord mannelijk
, - , - , hulst , VB: Ién de bos köms te waol 'ns hölssjtruúk tiënge, meh neet dêk Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
hulst , hols
, hulst. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
hulst , hölst , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, hulst Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |