Woord: klief
|
klief , [klis, verwarde massa] , klîve , (vrouwelijk)
, klis. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
klief , klief , klieve
, soort van kleine sluis in een’ dijk, die door hooger binnenwater wordt opengezet en zich bij hooger buitenwater sluit. Kil. klieve, verouderd = spleet. (Bij H. Kremer: klijve bl. 154.) Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
klief , kleefke
, kleefkes , (verkleinwoord) wasknijper zonder scharnier Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |