Woord: kloter
|
kloter , klooter , vrouwelijk
, klootere , kleuterke , grote bel aan de haam van een trekpaard. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
kloter , klooters
, bellen e.d. aan de haam. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
|
kloter , [bel] , kloeaters
, rammelende bellen aan het hoofdtuig van het paard , ’t Paerstuug vanne dokter enne brandjwaer haje vreuger kloeaters anen haam, zoeades se ze huuerdjes aankómme. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
kloter , kloeëter , zelfstandig naamwoord
, kloeëters , kluëterke , haambel (vroeger gebruikelijk bij paarden van vrachtrijders, melkkarren etc.) Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
kloter , kloter , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, kloters , kloterke , (Buitenijen (kerkdorpen rondom stadskern), Nederweerts, Ospels) haambel Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |