Woord: kluns
kluns , kluns , m
, Wa ziede me toch ’ne kluns! Wat ben je toch een sukkel! Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
kluns , kluns , zelfstandig naamwoord de
, Klungel, stommerd. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
kluns , kluns , de
, klunzen , kluns Wat een kluns van een kerel, wat een Jan Salie iem. die niet opschiet (Exl), Hij is een kluns, wat mij betreft, kan hij wel opstappen (Pes) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
kluns , klûns , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, klûnze , klûnske , ezel, gecastreerde, sukkel Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |