Woord: knipoog
knipoog , knipoge
, knipoog. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
knipoog , knipoog , de
, knipoog Het wicht gaf mij ’n knipoogien en doe was het zowat veur mekaar (Sle) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
knipoog , knipoog , knipoge, kniepoog, kniepoge , zelfstandig naamwoord
, de; knipoog Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
knipoog , [knipoog] , knipuigske , (onzijdig)
, knipoogje , Emes ei knipuigske gaeve. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
knipoog , knipoug , knupoug , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, knupuig , knipuigske/knupuigske , tweede vorm Ospels; knipoog Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |