Woord: lauw
|
lauw , [luid] , lauw , (bijvoeglijk naamwoord)
, luid. Bron: Gallée, J.H. (1895), Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect, aanhangsel Twents |
|
lauw , lei
, (Ommelanden) = lauw; leie wiend = zoele wind, ’t woater is lei in de slooden, zooveel als: warm op ’t gevoel; ’t is kompleet lei weer = ’t is niks kold. Drentsch, Friesch. Overijselsch lij, Oostfriesch lê, lau, lû = lauw, warm, noch koud noch heet. ‒ Volgens ten Doornkaat is lê en lü eene meer oorspronkelijk Friesche uitspraak, lau de Opper-Duitsche, van het Oud-Hoogduitsche laô, Middel-Hoogduitsch lâ, lâw, Nederduitsch lau, Middel-Nederduitsch lauw; Oud-Noorsch hlîj = warmte. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
lauw , laau - flaau
, (Hoogezand), alliteratie = langzaam en onverschillig; zij ’s altied gelieke laau en flaau (– lauw en flauw.). Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
lauw , louw
, lauw, ook niets. Veur louw, gratis, voor niets. Louw in de kiep, er is niets meer voorradig. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
lauw , laauw
, 1. lauw. 2. weinig of niets Bron: Steenhuis, F.H. (1978), Stoere en Olderwetse Grunneger Woorden, Wildervank: Dekker & Huisman |
|
lauw , leêuw , bijvoeglijk naamwoord
, Variant van lauw. | De soep is leêuw. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
lauw , lau
, lauer, lautste , lauw. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
lauw , louw
, half warm. Bron: Bos-Vlaskamp, G. e.a. (1994), Olster woorden, Olst. |
|
lauw , lauw , laauw , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, Ook laauw (Veenkoloniën, Zuidoost-Drents veengebied) = 1. lauw Lauwe koffie is niks an (Scho) 2. traag Hie is ok aaid even lauw (Sle), Doe niet zo lauw ongeïnteresseerd (Die), Een lauwe warker (Ruw) 3. (Zuidoost-Drents veengebied), in Een lauwe bocht een flauwe bocht (Bov) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
lauw , loúw
, lauw. wa ‘ne louwe slappe loerie, wat een lauwe slappe koffie. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
lauw , lauw
, lauw Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
lauw , laow
, lauw , És ge ziir voet hét, moet'ter nen tiid meej in laow sóddawôtter gôn zitte. Als je pijnlijke voeten hebt, moet je er een tijdje mee in lauw sodawater gaan zitten. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
lauw , laaw , bijvoeglijk naamwoord
, lauw , (attr. m. lawwe, vr. law, o. law, mv. law. pred. laaw) VB: Es te dèig maks môs te laaw mèilk debié doén. Zw: 't 'nne Law mäoke: uitdagend treiteren Zw: 'nne de Pis laaw mäoke: uitdagend treiteren. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
lauw , lóúw
, lauw Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
lauw , lèùw
, lauw , Lèùw wátter. Lauw water. Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
lauw , law
, lawwer, lawst , lauw , Emes de pis law make: iemand zolang treiteren dat hij/zij zich driftig maakt. Law waer. Votlaw: niet warm en niet koud.: niet warm en niet koud. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
lauw , lauw , bijvoeglijk naamwoord
, lauwe , lauw; emes de pis lauw make – 1. iemand tergen 2. iemand proberen te verleiden Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
lauw , law , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, lauw, waardeloos Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
lauw , law , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, lawwe , lawke , zeelt Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
lauw , laaw , zelfstandig naamwoord, bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, M lauw; Henk van Rijen – sufferd, iemand die niet wijs is; WBD III.4.4:33 'lauw weer' = idem, ook 'voos weer', 'zacht, zoel'; WNT LAUW - In den zin van langzaam zou men lauw thans niet gebruiken. Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |