Woord: lauwer
|
lauwer , lauwern , meervoud
, verdiensten, lauweren Die rust op de lauwern van een aander, die det veur hum klaor emaakt hef (Pes), Hij kan noe op zien lauwern rusten tevreden zijn met het gepresteerde (Bov) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
lauwer , lawwere
, (meervoud) lauweren Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |