Woord: lest
|
lest , lest , (bijvoeglijk naamwoord)
, lastig, strekkend, ruim. Bron: Gallée, J.H. (1895), Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect, aanhangsel Twents |
|
lest , lést , léêst, látst
, laatst. Wie ’t léêst lacht gùt ok dood! Wie ’t laatst lacht gaat ook dood; einde léêst augustus, op ’t léêst van einde augustus, op het eind van de maand; Van ’t látst kort geleden; van’t léêst laatst. van’t léêst hé’k ’m no Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
lest , lêste
, lest , (lest best) de lêste ês de bêste Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
lest , léste , lèste, leêste , bijvoeglijk naamwoord
, eerste vorm Weerts (stadweerts), Buitenijen (kerkdorpen rondom stadskern); tweede en derde vorm Nederweerts, Ospels; laatste Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
lest , lést , leêst , bijwoord
, eerste vorm Weerts (stadweerts), Buitenijen (kerkdorpen rondom stadskern); tweede vorm Nederweerts, Ospels; laatst, onlangs Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |