Woord: lommel
lommel , lómmel , mannelijk
, lómmele , lummelke , vod, lor, prul. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
lommel , lômmel , zelfstandig naamwoord mannelijk
, lômmele , lummelke , lor , VB: Gebruúk dè lômmel mer vuur d'nne fits zuver te mäoke.; tod VB: De lômmelekriemer hoers te al van wiéd rope: 'Lômmele, lômmele!' Zw: Ich been hûi get wie 'nne lômmel: slapjes Zw: Pyng aon 't lummelke hebbe: een verwonding voorwenden. Zw: 't Kênneke hynk wie 'nne lômmel: het is futloos; lômmel; vod lômmel VB: De lômmelekriemer hoers te al van wiéd rope: 'Lômmele, lômmele!' Zw: Ich been hûi get wie 'nne lômmel: slapjes Zw: Pyng aon 't lummelke (zie bij 'lap') Zw: 't Kênneke hynk debié wie 'nne lômmel: het is futloos.; ziek (zich ziek voelen) zich veule wie 'nne lômmel (zie 'voelen') VB: Ich veul mich hûi wie 'nne lômmel, ich gelûif dat ich de grip gaon kriége.; middenrif (van koe) dönne lômmel; varken varken (deel v.e. varken); hange wie 'nne lômmel futloos (futloos zijn) hange wie 'nne lômmel; lômmele lompen lômmele VB: Gebruúk dy lômmele mer es pôtsdook. Zw: Vuur lômmele krys te klômmele (vroeger gezegd door de lagereschooljeugd als zij voor de van thuis meegbrachte lompen van de lompenkoopman slechts prullaria kregen) Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
lommel , [vod] , lómmel , (mannelijk)
, lómmele , lummelke , 1. vod, lor 2. mannelijke geslachtsdelen , Det is eine lómmel. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
lommel , lómmel , zelfstandig naamwoord
, lómmele , lummelke , 1. vod, waardeloos iets ook fóddel, klómmel, póngel 2. (mv.) edele delen: ich stamp dich ónger die lómmele – ik schop je onder je kloten Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
lommel , lómmel , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, lómmele , lómmelke/leumelke , lor, prul, vod Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |