Woord: plenken
|
plenken , plènke
, plėnkde, haet geplėnk , praten; keuvelen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
plenken , plénke , werkwoord
, plénkde, geplénk , spijbelen , VB: Drykwért van 't jaor plénk 'r, 'r ês daan oüch zoe sjtom es sjtruu. van het fr. 'se planquer': zich verbergen. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
plenken , plenke , werkwoord
, plenktj, plenkdje, geplenkdj , spijbelen Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
plenken , plênke , werkwoord
, spijbelen Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |