Woord: reisduif
|
reisduif , reisdoef , vrouwelijk
, reisdoeve , postduif; iemand die veel reist of veel op stap is. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
reisduif , rejsdoûf , zelfstandig naamwoord vrouwelijk
, rejsdoéve , rejsdûifke , postduif , VB: Ién d'n oerlog gebrukde ze rejsdoéve vuur gehym berichte uüver te bringe. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
reisduif , [postduif ] , reisdoef , (vrouwelijk)
, 1. postduif 2. iemand die veel reist of veel op stap is Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
reisduif , reisdoef , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, reisdoêve , reisduufke , postduif Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |